Interview met woningzoekenden in Baarn

Zichtbaar en onzichtbaar woningnood, ook in Baarn

Zichtbaar en onzichtbaar woningnood, ook in Baarn
28 mei 2021 Gemeentehuis Baarn

Zichtbaar en onzichtbaar woningnood, ook in Baarn

Het aanbod van huurwoningen in de sociale sector en die met een middenhuur blijft al jaren achter bij de toenemende vraag. Ook in Baarn. Gemeenten voeren vaak geen beleid op het realiseren van sociale-  of middendure huur. Grondposities in of bij bestaande woonkernen zijn te duur om betaalbare woningen te kunnen realiseren. Sociale huurwoningen worden niet of heel beperkt gebouwd. Met het toenemen van de krapte op de woningmarkt lopen ook de huurprijzen en de wachttijden voor woningen flink op.

Volgens een onderzoek van de TU Delft, vinden 60- à 80 duizend woningzoekenden tijdelijk onderdak in caravans en recreatiewoningen op campings en vakantieparken. Anderen wonen op zolder, in de schuur, de garage of blijven noodgedwongen samenleven met hun ouders of met de partner van wie ze officieel al gescheiden zijn.

,We zijn al zes jaar op zoek. Onze kinderen van 12, 14 en 18 jaar gebruiken de twee slaapkamers boven. Wij slapen in de woonkamer..

Baarn

In Baarn is er zichtbare maar ook veel onzichtbare woningnood. Op het eerste gezicht is de urgentie voor nieuwe woningen niet te zien. Maar achter de voordeuren speelt zich groot en klein leed af. Het zijn de persoonlijke verhalen van jongeren die langzaam maar zeker niet zo jong meer zijn. Noodgedwongen moeten zij bij hun ouders blijven wonen omdat er geen doorstroming is op de Baarnse huizenmarkt. Daarnaast verhalen van gezinnen die in veel te kleine en soms verouderde huizen wonen.

De familie Rumongi bijvoorbeeld. Het gezin met drie kinderen woont momenteel in een te kleine woning. Ze zijn al bijna vijf jaar op zoek naar een ruimere woning. ,,Wij reageren elke week op de beschikbare woningen, maar tot op heden zijn wij nog niet in aanmerking gekomen”, vertelt de heer Rumongi. Ondertussen worden de kinderen groter waardoor het huis (nog) kleiner lijkt te worden.

Een Baarnse mevrouw die haar verhaal anoniem wenst te doen vertelt over de schrijnende momenten bij haar thuis. ,,We zijn al zes jaar op zoek. Onze kinderen van 12, 14 en 18 jaar gebruiken de twee slaapkamers boven. Wij slapen in de woonkamer.. Zeker in de afgelopen coronaperiode met thuiswerken en thuisstuderen was de situatie onhoudbaar. De spanningen in het gezin lopen op en er zijn dikwijls knallende ruzies. De jongste twee gaan vaak bij opa en oma logeren. Gewoon om even ‘adem te halen’. We krijgen elke keer weer een teleurstelling te verwerken als er weer geen woning voor ons is. Voor ons is het gewoonweg hopen dat er meer woonruimte in Baarn komt. Zo kan het niet langer doorgaan.”

Achter de alarmerende cijfers van het woningtekort in Nederland gaan schrijnende verhalen schuil van mensen die geen betaalbare huurwoning kunnen vinden. Waar lopen ze tegenaan en hoe wonen ze nu? We gingen ook in Baarn rondvragen en we noteerden verhalen van inwoners. In de volgende reeks drie verhalen van baarnaars op zoek naar een woning.

Klik hier voor het verhaal van Boy

Klik hier voor het verhaal van Kevin

Klik hier voor het verhaal van Wendy